Lutowanie miedzi i stopów miedzi

1. Materiał lutowniczy

(1) Wytrzymałość wiązania kilku powszechnie stosowanych lutów do lutowania miedzi i mosiądzu przedstawiono w tabeli 10.

Tabela 10 Wytrzymałość połączeń lutowanych miedzią i mosiądzem
Tabela 10 Wytrzymałość połączeń lutowanych miedzią i mosiądzem
Do lutowania miedzi lutem cynowo-ołowiowym można użyć niekorozyjnego topnika, takiego jak roztwór kalafonii alkoholowej lub aktywny roztwór kalafonii i ZnCl2+NH4Cl. Ten ostatni może być również stosowany do lutowania mosiądzu, brązu i brązu berylowego. Do lutowania mosiądzu aluminiowego, brązu aluminiowego i mosiądzu krzemowego, topnikiem może być roztwór chlorku cynku w kwasie solnym. Do lutowania miedzi manganowo-białej, czynnikiem iniekcyjnym może być roztwór kwasu fosforowego. Wodny roztwór chlorku cynku może być stosowany jako topnik podczas lutowania z lutem ołowiowym, a topnik FS205 podczas lutowania z lutem kadmowym.

(2) Podczas lutowania miedzi przy użyciu lutów i topników, można stosować luty na bazie srebra i miedzi z fosforem. Lut na bazie srebra jest najszerzej stosowanym lutem twardym ze względu na umiarkowaną temperaturę topnienia, dobrą przetwarzalność, dobre właściwości mechaniczne oraz przewodność elektryczną i cieplną. Do lutowania przedmiotu wymagającego wysokiej przewodności należy wybrać lut b-ag70cuzn o wysokiej zawartości srebra. Do lutowania próżniowego lub w piecu z atmosferą ochronną należy wybrać b-ag50cu, b-ag60cusn i inne materiały lutownicze bez lotnych pierwiastków. Luty lutownicze o niskiej zawartości srebra są tanie, mają wysoką temperaturę lutowania i słabą wytrzymałość lutowanych połączeń. Są one głównie stosowane do lutowania miedzi i stopów miedzi o niskich wymaganiach. Luty lutownicze miedziowo-fosforowe i miedziowo-fosforowo-srebrowe mogą być stosowane wyłącznie do lutowania miedzi i jej stopów. Wśród nich, b-cu93p charakteryzuje się dobrą płynnością i jest stosowany do lutowania elementów nienarażonych na obciążenia udarowe w przemyśle elektromechanicznym, przyrządowym i produkcyjnym. Najbardziej odpowiednia szczelina wynosi 0,003–0,005 mm. Spoiwa miedziowo-fosforowo-srebrowe (takie jak b-cu70pag) charakteryzują się lepszą wytrzymałością i przewodnością niż spoiwa miedziowo-fosforowe. Są one stosowane głównie do połączeń elektrycznych o wysokich wymaganiach dotyczących przewodności. Tabela 11 przedstawia właściwości połączeń kilku popularnych lutów stosowanych do lutowania miedzi i mosiądzu.

Tabela 11 Właściwości lutowanych połączeń miedzi i mosiądzu

Tabela 11 Właściwości lutowanych połączeń miedzi i mosiądzu

Tabela 11 Właściwości lutowanych połączeń miedzi i mosiądzu 2


Czas publikacji: 13 czerwca 2022 r.